Çelişki candır. Çelişkiyi sanki olmaması gereken bir şey gibi düşünürüz. Hep istediğimiz gibi olsun, hep bir düzenli olsun, hep bir dengede olsun. Mesela bir şey isteyeyim ve onu yapabileyim, hiç çelişki yaşamayayım gibi bir ihtiyaç içerisinde, bir beklenti içerisinde oluruz. Çelişkilerimiz yüzünden de kendimizi döveriz genelde. Oysa yaşam çelişkiden kaynaklanır, çelişki her yerdedir.
Değişim dönüşüm süreklidir. Çelişkilerin bazıları gerçekten çözülür ama çözüldükleri gibi başka çelişkilere sebep olurlar, onlar tekrar çözülerek ilerler. Pek çok çelişki ise aslında hiç çözülmeden sarkacın iki ucu gibi değişe değişe gidip gelir. Açlığınızı ve tokluğunuzu düşünün; doyarsınız, sonra acıkırsınız tekrar, tekrar doyarsınız, tekrar acıkırsanız… Yaşam bunun içerisinde dönüp dolaşıp gider.
Kendimizi iyi hissetmek kötü hissetmek gibi şeyler de böyledir, dalgalı uçlar arasında seyahat halinde devam eder gideriz. Bir şey istediğim zaman onu her şeyimle istemeyebilirim, içimde muhalefet sesleri olabilir. Bazı yönlerden isteyip bazı yönlerden istemeyebilirim. Bazı durumlarda onu isterken bazı durumlarda istemiyor olabilirim.
Bu çelişkileri anlamaya çalıştığımızda, bu çelişkilerden öğrenmeye başladığımızda… İşte o zaman yaşamın akışı içerisinde gerçekten var olabiliriz ve kendi yaşamımızın içerisine girmiş oluruz.
Çevik Yaşam 
Bir Cevap Yazın