Yordam…

Vurdu dilin çekicini Şair,

Kalıpta donmuş kalbime,

açılsın diye…

Acımadı, kırdı…

Acımasın daha diye…

Sen ben kalmadı, kaybet kendini

Dedi: ‘İkilik de neymiş BENlikte?!

Dedim Şair:

Etme!

‘Kalpleri ısıtan Allah’tır.’ derler,

Kendinden bilme!

O’dur vesile!

Dedi:

Var ile yokun aleminde sestin,

Ben seni ta o gün BENde işittim!

Söylenmemiş sözüydün Zat’ın

Nefes geçti içinden

Sen ki imkansızdın,

Mümkün kılındın…

Hatırla BEN de oradaydım!

Ancak BENdir BENi gören sende.

BEN varken yok başka vesile!

Zaten BEN’den gayri ne var alemde?

Zira teklik içinde Çokluktur Zat,

Her şeyi toplasan o değil,

O, her şeyde…

Madem ki Esma için üflendik bedene

Nefese beden gerek

Mazhar olsun diye

Dil de nefese…

Dedim şair:

Nefesim diyorsun nefs ediyorsun!

Etme!

Dedi:

BEN’de sen görüyorsun!

Yiğit ol!

Sen’i çıkar aradan öyle dinle!

Nefs mi dedin ey nefis!

Raziyye de Merziyye de Kamile den önce!

Eksiğini eksik diye görüyorsun BEN’de …

Lakin

Eksiğine de razı olmadan eremezsin Kemale…

Eğil al eksiğini yahut toprakta ara yansımanı, aynalara ilişme!

Elindeki bir küçük testiye okyanusu doldurursun zannetme!

Dedim Şair:

Kırdın testimi! Vesileyi geç, BEN’i BEN’le doldur dedin!

Kırdın kalbimi. ‘BEN’in tahtında kim varsa öldür, kendinle başla!’ diye emrettin.

Eğilip alsam eksiğimi, heybem yok doldurayım!

Ben bu yolu bilmem, neresinden koyulayım?

Öyleyse var yürü önümde, izine değilse gölgene tutunayım …

Dedi:

Görmeden inan da durma, yürü diye unuttun,

Hiçtin, acı çekmekteydin

Varlığı geç! Eksik de neymiş berzaha bin fersahta idin! Yoklukta yok’tun!

Merhamet edildin, lütfa mazhar olundun…

Bir yurda erdim derken

Yoka düştün; aldandın!

Benler giydin Ben’in üstüne

Aczine yenildin ey Sen; Var’ım sandın.

Yol var, varmak yok!

Ben var bir de Ben varım!

Başkalık ancak TEK’te! Başkalık yok teklikte bile!

He rşey ona mecbur, O, hem her şeyde hem HİÇlikte!

Fazla öyleyse sana

Ey sefil! iradenin cüzisi bile!

Yolda olma gayreti zorsa sana

Ayakların basarken yere,

Erbabı olmadığın acılara,

Aczine mertlik deyip de

Tutun öyleyse!

Derdin dert olmadıkça menzile meylettim zannetme!

Hazır ol! Tutunmaksa eğer elemin

Bil ki o olacak sınavın!

Neye uzanırsa elin!

Rehberime… Hürmet ve muhabbetle…

Bir Cevap Yazın

Aşağıya bilgilerinizi girin veya oturum açmak için bir simgeye tıklayın:

WordPress.com Logosu

WordPress.com hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Twitter resmi

Twitter hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Facebook fotoğrafı

Facebook hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Connecting to %s

%d blogcu bunu beğendi: